Bir yol var ömrümde, iki yanı gökyüzünü görmemi engelleyecek
kadar yüksek engellerle kaplı. Engeller dökmüş yapraklarını yoluma, basıyorum
çıtır çıtır sesleri geliyor ama bastıkça garip bir eziklik hissediyor ruhum;
bastığım ruhmuşcasına..
'Zamanında sen ördün bu duvarları’ diyor aklım, şimdi tabi
ki için acıyacak. Onlara bastığına değil yücelttiğine yanıyorsun. Gökyüzünü
görebilmen ve de yoluna devam edebilmen için devam etmek zorundasın. Duyma..
Yürüdükçe bir feryat, can acısı yükseliyor derinden. Ağlıyorum duydukça,
duymamak için çabaladıkça daha fazla inciniyor ruhum..Duysam ben duymasam yine
ben ... Her attığım adım benim adımım, her verdiğim karar benim aklım.
sonuç hep bende
bitiyor..
Yol uzun yürümek gerek diyorum devam.. Ne
demişler; dağ ne kadar yüce olursa olsun yol onun üstünden aşar...
Samyeli Tuana
Her Hakkım Saklıdır®™
|l|lllll|lll||ll||lll
12041983 0545
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder