O

Sarı sonbahar kadar hüzünlü,

Bebek ağlaması kadar masumdu,

Seçeneksizliğiyle örülmüş ağ misali yaşamı.

Tercihle yaşayabilmek,

             yoktu onun hayatında..

Zamanı gelince döküp yapraklarını,

Yeniden doğup, kokmak güzelce,

             bir nedene bağlıydı..

yaşadı en uç noktalarda bazen

             kırçiçeği misali,

rüzgardı karşı koyabildiği tek şey.

Üzerine gelince insanlar

İstemeden boynu bükülüyordu

Hatta ezildiğini hissediyordu yüreğinde,

Bağırmak istiyordu acıdan ama

             Seslense kim duyacaktı.

Dağbaşı yalnızlığı yaşıyordu.

O bir isimsiz kahramandı

             Yaşama inat…

Samyeli  Tuana
                 25.4.2003
Her Hakkım Saklıdır®™
|l|lllll|lll||ll||lll
12041983 0545